Współcześnie niepłodność stanowi coraz bardziej rozpowszechniony problem medyczny i społeczny. Terapia niepłodności została zrewolucjonizowana poprzez wprowadzenie oraz ciągłe doskonalenie technologii rozrodu wspomaganego (ART). W większości krajów notuje się także stały wzrost częstości stosowania procedur z zakresu ART. Niepłodność, terapia niepłodności oraz zaburzenia psychiczne są ze sobą powiązane w bardzo złożony sposób. Większość badań wskazuje, że obecność zaburzeń psychicznych (a w tym najczęstszych pośród nich zaburzeń depresyjnych) u osób leczonych z powodu niepłodności, może wpływać na zmniejszenie skuteczności terapii ginekologicznej. Inne badania wskazują, że nieskuteczna terapia niepłodności, stanowi niezależny czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń psychicznych (zwłaszcza zaburzeń psychotycznych oraz uzależnień). Mimo coraz większego rozpowszechnienia procedur rozrodu wspomaganego brak jest jednolitych standardów dotyczących psychologiczno-psychiatrycznego postępowania wspierającego terapię niepłodności oraz procedur postępowania w przypadku psychiatrycznych powikłań diagnozy i terapii niepłodności. Celem niniejszego opracowania było dokonanie analizy prac dotyczących psychiatrycznych aspektów terapii niepłodności pod kątem ich znaczenia dla postępowania klinicznego w zakresie pomocy psychiatryczno-psychologicznej wobec chorych leczonych z powodu niepłodności.