Podczas gdy w przeszłości place zabaw były zazwyczaj przeznaczone tylko dla dzieci, dziś możemy obserwować więcej miejsc publicznych, terenów sportu i wypoczynku przeznaczonych dla wszystkich grup wiekowych, w tym osób dorosłych i w wieku podeszłym. Tradycyjne place zabaw wyposażone są w sprzęt rekreacyjny adresowany do użytkowników najmłodszych: huśtawki, zjeżdżalnie i karuzele, natomiast place zabaw o charakterze uniwersalnym mają również wyposażenie atrakcyjne dla osób dorosłych, takie jak boisko do koszykówki czy szachy. Te udogodnienia pozwalają rodzinom spędzać czas wspólnie, rozwijać koordynację fizyczną, siłę, elastyczność poczucia własnej wartości i umiejętności społeczne, a także zapewnić rekreację i przyjemność. Na podstawie publicznych placów zabaw mieszczących się w Warszawie autorzy próbowali odpowiedzieć na następujące pytania: które urządzenia pomagają pobudzać i rozwijać umiejętności społeczne, umysłowe i fizyczne oraz jakie są najczęstsze sugestie użytkowników w sprawie zmian i ulepszeń? Z wykorzystaniem badania terenowego (obserwacje uczestników, wywiady strukturalne i semistrukturalne) określono wiele czynników subiektywnych i obiektywnych, które mogłyby określić potencjał „inkluzyjnego terenu rekreacji”. Wyróżniono silne i słabe punkty placów zabaw (dostępność, lokalizację, atrakcyjność urządzeń, ich poziom bezpieczeństwa), a także oceniono relacje między zestawem urządzeń a płcią, grupą wiekową, stymulacją fizyczną i psychiczną – za pomocą przyjętych kryteriów. Uniwersalne, zintegrowane place zabaw (dla zróżnicowanych grup wiekowych) powinny być dostępne dla wszystkich członków społeczności, w tym seniorów i osób niepełnosprawnych. Aby to osiągnąć, należy przestrzegać podstawowych zasad: dostępności, infrastruktury przeznaczonej dla użytkowników o różnych możliwościach fizycznych i wieku, dostosowanych do oczekiwań i zainteresowań społeczności lokalnej. Jak się okazuje, inspirujące i ekscytujące urządzenia, atrakcyjnie urządzony i dostępny teren sportu i rekreacji jest ważny, aby zachęcić do codziennej aktywności fizycznej, ma znaczenie integrujące i pomaga w zacieśnianiu więzi społecznych. Artykuł powstał na podstawie materiału badań w ramach projektu statutowego ds. -300 AWF zrealizowanego w Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, dzięki dotacji grantu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.