Cel pracyLeki przeciwpadaczkowe (LPP), które są powszechnie stosowane w zapobieganiu nawrotom i leczeniu ostrych faz choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD) oraz zaburzeń schizoafektywnych (schizoaffective disorder, SAD), często wiążą się z działaniami niepożądanymi w czasie ciąży oraz z poważnymi wadami wrodzonymi (major congenital malformations, MCM). Celem niniejszej pracy było podsumowanie dostępnych badań oceniających skutki stosowania leków przeciwpadaczkowych u ciężarnych kobiet z ChAD i /lub SAD.MetodaPrzeszukano cztery bazy danych od początku do 18 stycznia 2019 roku. Do przeglądu włączono recenzowane badania obserwacyjne dotyczące stosowania LPP u ciężarnych kobiet z ChAD lub SAD. Wykluczono badania nieprzedstawiające danych dotyczących ChAD lub SAD, nie określające stosowanych LPP lub nie oceniające wyników ciąży lub poważnych wad wrodzonychWynikiŁączna ilość znalezionych badań wyniosła 2861. Po usunięciu zdublowanych badań i zastosowaniu kryteriów włączenia/wykluczenia do przeglądu włączono 9 badań obserwacyjnych oceniających pacjentki z ChAD i SAD. Badano następujące LPP: lamotrygina (LTG), kwas walproinowy (VPA), karbamazepina (CBZ), okskarbazepina (OXC), topiramat (TPR) i gabapentyna (GBP). Kwas walproinowy i karbamazepina były lekami przeciwpadaczkowymi, których stosowanie najczęściej wiązało się z poważnymi wadami wrodzonymi. Lamotrygina wykazywała najlepszy profil bezpieczeństwa. U leczonych i nieleczonych kobiet z ChAD obserwowano wyższe wskaźniki powikłań w czasie ciąży w porównaniu ze zdrowymi ciężarnymi.WnioskiStosowanie leków przeciwpadaczkowych w ciąży może mieć niekorzystne skutki oraz prowadzić do poważnych wad wrodzonych u dzieci kobiet z ChAD lub SAD, przy czym wyższe ryzyko występuje przy stosowaniu wyższych dawek. U tego typu pacjentek można rozważyć podawanie lamotryginy, biorąc pod uwagę niski poziom działań niepożądanych. W czasie ciąży należy unikać stosowania kwasu walproinowego i karbamazepiny.