Wykrycie <i>Mycobacterium tuberculosis</i> w materiale chorego stanowi najbardziej obiektywny dowód procesu chorobowego. Metody mi­krobiologiczne stosuje się do wyznaczenia optymalnej terapii i monitorowania leczenia chorego. Mikrobiologiczna diagnostyka gruźlicy charakteryzuje się dużą specyficznością i znacznie odbiega od typo­wej, powszechnie znanej diagnostyki klinicznej. Otrzymanie prawidłowego wyniku zależy od wielu czynników, w tym wyeliminowania błędów przedlaboratoryjnych oraz niezamierzonych błędów laboratoryjnych. Niestety, niektóre z nich można jedynie ograniczyć, wiążą się one bowiem z obiektywnymi trudnościami wynikającymi z czuło­ści i specyficzności metod, specyficzności materiałów klinicznych przysyłanych do diagnostyki oraz sprawności urządzeń technicznych, jakimi dysponuje laboratorium. Obecnie obserwuje się stałą poprawę w wyposażeniu i wprowadzaniu nowych, bardziej przydatnych metod w diagnostyce. Bliska współpraca klinicystów i personelu laboratorium jest niezbędnym elementem gwarantującym wysoką jakość usług medycznych w opiece nad chorym.